• Czytam bo lubię

        • Rozpoczynamy cykl „Czytam, bo lubię”, w którym będziecie opowiadać o interesujących książkach i zachęcać innych do ich czytania. Czytanie nie jest biernym procesem, chodzi o obcowanie z literaturą! O rozbudzanie wyobraźni, o doświadczanie emocji, o przeżywanie historii.

           

          Małgorzata:   Lubię czytać, czytam ksiązki historyczne. Jestem miłośniczką historii. Historią zainteresowałam się już w szkole podstawowej. Historia jest też dla mnie źródłem niesamowitych opowieści i ciekawostek, dlatego w Internecie z przyjemnością oglądam programy „Historia bez cenzury” i „ Jędrek o historii”. Interesuję się II wojną światową i czytam książki o tej tematyce. Wstrząsnęły mną dwie książki „Medaliony” Zofii Nałkowskiej oraz „Dymy nad Birkenau” Seweryny Szmaglewskiej. Obie dotyczą tematyki obozowej i przywołują najgorsze obrazy, chwytają za serce, wzruszają, zmuszają do refleksji oraz uczą nas pokory do życia.. Zofia Nałkowska "Medaliony" napisała na podstawie faktycznych relacji świadków. To tragiczne opowiadania, przepełnione bólem przedstawiające przerażający obraz rzeczywistości wojennej. Motto :"Ludzie ludziom zgotowali ten los" nabiera tu szczególnej wymowy i  znaczenia. Natomiast Seweryna Szmaglewska doświadczyła piekło obozu osobiście, relacjonuje wydarzenia w których uczestniczyła bezpośrednio. Opisuje ludzkie cierpienie, śmierć i brutalność oprawców. Chciałabym też opowiedzieć o jeszcze jednej książce „Sierpniowe dziewczęta 44” Patrycji Bukalskiej. Ksiązka składa się się z opowieści uczestniczek Powstania Warszawskiego, łączniczek, sanitariuszek, harcerek. Historie dziewcząt przedstawione w książce są dramatyczne, wzruszające i przerażające, ukazują  przejmujący obraz powstania. Jest to opowieść o kobietach, które z narażeniem życia walczyły o wolność ojczyzny.

           

           

           

          Patryk:  Moją ulubioną pisarka jest  Sthephenie Mayer, która napisała sagę ” Zmierzch”. Cykl składa się z czterech tomów: „ Zmierzch”, „Księżyc w nowiu”, „Zaćmienie” , „ Przed świtem”. Przeczytałem wszystkie cztery części kilka razy i chętnie wróciłbym do nich jeszcze raz. Jest to historia o miłości nastolatków, pełna zaskakuje tajemniczych  wydarzeń i różnych przeciwności, którym muszą podołać główni bohaterowie. Siedemnastoletnia Bella Swan, poznaje tajemniczego, przystojnego Edwarda Cullena. Chłopakowi nie można się oprzeć, ale też  nie można go rozgryźć. Dziewczyna stara się poznać jego mroczne sekrety, nie zdaje sobie jednak sprawy, że naraża siebie i swoich najbliższych na niebezpieczeństwo. Okazuje się, bowiem, że Edward ma nadludzkie zdolności i jest wampirem, a ten fakt wszystko komplikuje. Cykl zawiera sporą dawkę grozy i nieprzewidywalnych wydarzeń. Miłośnicy wzruszających scen  na pewno nie będą zawiedzeni. Podobnie jak i miłośnicy  wampirów, kryminałów, opowieści z dreszczykiem oraz scen walki. Uważam, że warto przeczytać te książki ponieważ są świetnie napisane. W każdej części pojawiają się nowi bohaterowie,  a akcja poszczególnych tomów jest wartka i wciągająca. W ostatniej części cyklu następuje   ostateczne rozstrzygnięcie losów rodziny Cullen'ow, Edwarda i Belli oraz innych bohaterów.

           

          Klaudia – czytanie sprawia mi dużą przyjemność, dlatego chętnie sięgam po książki. Chciałabym polecić książkę, którą przeczytałam ostatnio „Pielgrzym” Paula Coelho. Jest to jedna z pierwszych książek pisarza. Zawiera wątki autobiograficzne. Opowiada o wędrówce do Santiago de Compostela,  znanego hiszpańskiego sanktuarium, w której sam Coelho również uczestniczył. Chciałam jeszcze zaznaczyć, że po tej pielgrzymce zajął się na poważnie pisaniem. Książka opisuje pielgrzymkę głównego bohatera Paulo do sanktuarium. Jej celem jest odnalezienie miecza. W podróży towarzyszy mu przewodnik Petrus. Ich wędrówka jest długa i trudna. W jej trakcie bohater będzie musiał wykonać  kilka zadań, spotka się z aniołami, demonami oraz  odwiedzi zakon templariuszy. Napotka przeszkody natury fizycznej i  będzie walczył ze swoimi słabościami. A wszystko po to, aby znaleźć odpowiedzi na nurtujące go pytania , zrozumieć samego siebie i przejść metamorfozę. A o tym jakie będą efekty jego pielgrzymki możecie dowiedzieć się sami  czytając powieść. Ksiązka pobudziła mnie do refleksji i stała się dla mnie podróżą w głąb siebie. Zachęcam do przeczytania.


          23 kwietnia Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich

          23 kwietnia obchodzony jest Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich, proklamowany na 28. Sesji Konferencji Generalnej UNESCO w 1995 roku, a historycznie mający swój początek w Katalonii, w latach 30 XX wieku. Tego dnia kobiety obdarowywano, zgodnie z tradycją, czerwonymi różami – miał to być symbol krwi smoka, którego pokonał św. Jerzy. Mężczyźni zaś otrzymywali od pań książki. W 1926 roku wydawca, Vicente Clavel Andrés, zaproponował więc ustanowienie dnia książki.W wielu miejscach na świecie tego dnia organizowane są spotkania, konferencje, debaty, promocje książek, a często także uroczystości wręczania nagród literackich.

          23 kwietnia to szczególna data w historii literatury światowej – rocznica urodzin lub śmierci takich pisarzy, jak: Miguel de Cervantes, William Shakespeare, Vladimir Nabokov.

          Dzień Książki był w Hiszpanii obchodzony już w roku 1930, od 1964 roku – w innych krajach hiszpańskojęzycznych, a od 2007 roku – także w Polsce.

          Pierwsza międzynarodowa konwencja, której przedmiotem była ochrona praw autorskich dzieł literackich i artystycznych, pochodzi z roku 1886. Dopiero jednak siedemdziesiąt lat później, w 1956 roku zaczęła obowiązywać Powszechna Konwencja ds. Copyright. Dwadzieścia lat później przystąpiła do niej Polska. Znakcopyright, czyli zastrzeżenia praw autorskich, możemy zobaczyć na różnego rodzaju wydawnictwach: książkach, filmach, płytach itd.

          W Polsce tegoroczne obchody Dnia mają charakter szczególny ze względu na przyznanie Wrocławowi tytułu Światowej Stolicy Książki w 2016 r. Miasto będzie go nosiło przez najbliższy rok, organizując w tym czasie liczne przedsięwzięcia służące promocji książek i czytelnictwa. To właśnie wyjątkowo bogaty program, przygotowany przez miasto, służący aktywacji społeczności lokalnych oraz wspieraniu branży wydawniczej, księgarskiej i bibliotek, przekonał Międzynarodową Komisję do przyznania Wrocławowi tego zaszczytnego tytułu. Obchody Dnia Książki i Praw Autorskich organizowane będą 22-24 kwietnia pod hasłem „Poczytaj mi Wrocław”. Złoży się na nie kilkanaście wydarzeń kulturalnych, w tym otwarcie głównej ekspozycji Muzeum Pana Tadeusza, specjalna edycja Europejskiej Nocy Literatury, koncentrująca się w tym roku na twórczości Szekspira, a także specjalne wydarzenie poświęcone polskim pisarzom urodzonym na kresach oraz wiele innych spotkań autorskich. Za rok, na zakończenie kadencji Wrocławia jako Światowej Stolicy Książki, zaprezentowany zostanie Światowy Hymn Książki, skomponowany przez Jana Kantego Pawluśkiewicza do wiersza Tadeusza Herberta „Włosek poety”.

          Inicjatywa ustanowienia Światowej Stolicy Książki została wprowadzona na mocy rezolucji Konferencji Generalnej UNESCO w 2001 r. Po raz pierwszy Światową Stolicą Książki został wybrany Madryt, a w kolejnych latach: Aleksandria (2002), New Delhi (2003), Antwerpia (2004), Montreal (2005), Turyn (2006), Bogota (2007), Amsterdam (2008), Bejrut (2009), Ljubljana (2010), Buenos Aires (2011), Erewań (2012), Bangkok (2013), Port Harcourt (2014), Incheon (2015), Wrocław (2016).

          źródło: http://www.unesco.pl,  http://legalnakultura.pl


          Weronika. Zainteresowała mnie książka „Dziewczyna z pociągu” Pauli Hawkins, a szczególnie jej popularność wśród czytelników oraz informacja o sprzedanych prawach do filmu, którego premierę przewidziano na 2017. Bohaterkami książki są trzy kobiety, których losy splotły się sobą za sprawą przypadku Rachel, Anna i Megan żyją w zupełnie innych światach i mają całkowicie odmienne charaktery. Najważniejsza jest jednak Rachel tytułowa dziewczyna z pociągu, która codziennie pokonuje pociągiem tą samą trasę, z przedmieścia do centrum Londynu. Rachel jest nieszczęśliwa, samotna, zdradzona i porzucona. Bez  perspektyw. Jadąc  pociągiem, popija alkohol. W jednym punkcie pociąg zwalnia przed semaforem i kobieta może obserwować okolicznych mieszkańców. Jej szczególną uwagę zwraca młoda para, która wydaje się być wzorem prawdziwej i wiecznej miłości. Nie mogąc się pozbierać po rozwodzie, Rachel wyobraża sobie codzienne życie tej dwójki, coraz bardziej ich idealizując i nazywając Jason i Jess. Pewnego dnia jednak piękna wizja pryska jak bańka mydlana, a Rachel widzi coś zaskakującego, a po przeczytaniu w gazecie wzmianki o zaginięciu Jess czyli Megan, musi podjąć decyzję: czy przestać być tylko dziewczyną z pociągu i pomóc nieznajomym? Postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Powraca do miejsca, w którym wiodła szczęśliwe życie z byłym mężem. Rozwiązując zagadkę musi  się zmierzyć nie tylko z demonami przeszłości, ale i tajemniczym porywaczem odpowiedzialnym za zaginięcie Megan. Kim jest napastnik? Podejrzenia przechodzą z jednego bohatera na drugiego, wciągając czytelnika w pasjonującą i nieprzewidywalną intrygę kryminalną. Książka mi się podobała i zachęcam do jej przeczytania.

          Wiktoria. Moim ulubionym pisarzem jest Nicolas Sparks. Bardzo lubię czytać jego książki i chciałam polecić książkę „Dla Ciebie wszystko”. Jest to historia niezwykłej miłości. Miłości, która zrodziła się wbrew przeciwnościom losu i przetrwała wieloletnią próbę czasu. Jest to przepiękna i wzruszająca historia, pełna pięknych opisów. Bohaterami książki są Dawson Cole i Amanda Collier. Dawson to chłopak z dołów społecznych, Amanda to dziewczyna z dobrej rodziny. W czasach licealnych oboje byli w sobie bardzo  zakochani. Jednak różnice pochodzenia, wychowanie, wreszcie nieprzychylność  obu rodzin sprawiły, że tych dwoje nie mogło być razem, choć oboje bardzo tego pragnęli. Dawson, który kiedyś w młodości przez przypadek zabił człowieka, nadal dręczony poczuciem winy, żyje samotnie i skromnie pracując na platformach wiertniczych. Amanda pomimo udanych studiów, zamążpójścia i trójki dzieci, nie jest  szczęśliwa. Spotykają się po ponad 20 latach  w rodzinnym miasteczku na pogrzebie starego przyjaciela. Przytłumione przed laty uczucie powraca – ale czy uda im się odnaleźć szczęście na przekór całemu światu?  Jak potoczą się ich dalsze losy ? Czy będą razem? Chcecie wiedzieć, to przeczytajcie!

          Weronika. Polecam książkę Christophera Paoliniego „Eragon”. Dlaczego akurat tę książkę? Najpierw oglądałam film pod tym samym tytułem i zainteresował mnie, dlatego  postanowiłam przeczytać książkę. Książka okazała się o wiele ciekawsza. Jest to też pierwsza część trzytomowej sagi.  Film ewentualnie może być, ale nie jako adaptacja powieści. Film nie jest nawet mniejszą częścią tego co zawiera ksiązka. Wiele wątków zawartych w książce zmieniono lub pominięto, tylko kilka szczegółów się zgadza. Natomiast książka jest fantastyczna, bardzo mnie wciągnęła. Akcja  powieści skoncentrowana jest wokół odwiecznej walki dobra ze złem. Mamy wybrańca, Eragona, biednego wiejskiego chłopcu, który pewnego dnia znajduje kamień, będący się smoczym jajem i od tego momentu zaczyna się jego przygoda z magią, czarami i smokiem. który z dnia na dzień przestaje być prostym wieśniakiem. Jest także doświadczony przez życie mentor przysposabiający chłopaka do stawienia czoła przeciwnościom. Pojawi się okrutny król i służący mu wiernie wstrętny mag. To opowieść o Eragonie, biednym wiejskim chłopcu, który pewnego dnia znajduje kamień, który okazuje się smoczym jajem i od tego momentu zaczyna się jego przygoda z magią, czarami i smokiem. Jak potoczą się losy Eragona? Czy dobro zwycięż Książka została napisana przez 15-letniego chłopca czyta się ją  łatwo, lekko i przyjemnie. Pozwala uciec od rzeczywistości, wprowadza w tajemniczy świat, pobudza naszą wyobraźnię. Jak potoczą się losy Eragona? Czy dobro zwycięży? Jeżeli chcecie się dowiedzieć przeczytajcie koniecznie! Wejdźcie w świat  fantasy i niebanalnych przygód!

          Paweł. Interesują mnie Manga. Można stwierdzić, że moja pasja jest czymś w rodzaju zamiłowania do książek i filmów. Czymś, co jest, równoznaczne  z czytaniem książek, czy oglądaniem filmów.      Manga to przede wszystkim specyficzny styl rysowania, to komiks, szkic, obrazek lub karykatura przedstawiająca danego bohatera, sytuację lub rzecz opisującą dane dzieło. Najpopularniejsze mangi adaptuje się na filmy, a także seriale animowane zwane anime. Komiksy manga zachwycają grafiką, drukuje się je w dwóch wersjach, czarno-białej oraz kolorowej. Poruszają wiele tematów i skierowane do różnych grup wiekowych, dlatego każdy znajdzie  coś dla siebie. Wybierać  można z spośród takich rodzajów, jak: dramaty, romanse, sensacyjne, horrory Tradycyjna manga jest zapisana od prawej do lewej strony. Postacie mają wschodnie rysy twarzy, duże przerysowane oczy, oryginalne fryzury. Czemu czytam? Ponieważ manga jest przyjemna, wciągająca. Spodobały mi się realia świata, magie, postacie. Wprowadza w inny świat i pozwala oderwać się od rzeczywistości.  Dlatego zachęcam do sięgnięcia po tego typu komiksy.