• Zaburzenia odżywiania

        •  

          Zaburzenia odżywiania to współczesne choroby cywilizacyjne, które w większość dotykają nastolatków. Mówiąc o zaburzeniach odżywiania myślimy głównie o anoreksji i bulimii, chorób jest jednak więcej.

          Anoreksję i bulimię oraz inne choroby DSM łączy kilka wspólnych cech. Do nich można zaliczyć:

          • zaburzone postrzeganie własnego ciała – myślenie o sobie z pogardą i lęk przed przytyciem,
          • problem z akceptacją samego siebie – niska samoocena,
          • trudności związane z rozumieniem swoich uczuć, rozładowywaniem emocji,
          • nadmierna potrzeba kontrolowania otoczenia – planowanie diety, przeliczanie zjedzonych i spalonych kalorii.

           

          Anoreksja, czyli wieczne niezadowolenie ze swojego wyglądu

          Anoreksja to inaczej jadłowstręt psychiczny, to zaburzenie polegające na odmowie przez chorego utrzymania minimalnej prawidłowej masy ciała. Chory celowo traci na wadze i za wszelką cenę stara się ją utrzymać na jak najniższym poziomie. Anoreksji towarzyszą objawy psychopatologiczne tj. lęk przed otyłością̨ i zniekształceniem sylwetki ciała.

          Jakie skutki pociąga za sobą anoreksja?

          • zaburzenia hormonalne – które u kobiet prowadzą do braku miesiączki lub jej zatrzymania, a u mężczyzn do obniżenia libido czy problemów z potencją. Mogą również skutkować nieprawidłowym stężeniem hormonów tarczycy, wzrostu,
          • zanik mięśni,
          • omdlenia,
          • bóle i zawroty głowy,
          • bladość,
          • suchość skóry,
          • łuszczenie się skóry,
          • obrzęki,
          • niższe ciśnienie krwi,
          • wypadanie włosów,
          • zaburzenia psychiczne – poczucie braku sensu życia, obniżenie nastroju, myśli samobójcze, lęk, drażliwość, problemy ze snem.

           

          Bulimia, gdy wilczy apetyt miesza się z wyrzutami sumienia…

          Bulimia czyli żarłoczność psychiczna - w czasie choroby pojawiają się okresy niekontrolowanej żarłoczności czyli napady „wilczego apetytu”. Ich następstwem są wielkie wyrzuty sumienia prowadzące do podejmowania czynności, które mają przeciwdziałać skutkom objadania się – prowokowanie wymiotów lub spożycie środków przeczyszczających w celu pozbycia się jedzenia z organizmu.

          Jakie skutki pociąga za sobą bulimia? To m.in.:

          • zaburzenie gospodarki wodno-elektrolitowej,
          • zaburzenie układu krążenia, układu pokarmowego, układu neuroendokrynnego,
          • niedobory witaminowe,
          • powikłania stomatologiczne,
          • problemy neurologiczne,
          • zaburzenia psychiczne – problemy ze snem, depresja.

           

          Inne choroby DSM:

          • Napady objadania się - definiowane jako nawracające epizody spożywania znacznie większych ilości pokarmów niż̇ większość́ ludzi je w podobnych okolicznościach, szybciej i z poczuciem utraty kontroli.
          • Pica, zespół przeżuwania, unikanie/ograniczanie przyjmowania pokarmów - pica to spożywanie pokarmów, które nie nadają się do jedzenia i których spożywanie nie jest akceptowane kulturowo np. ziemia, farba.
          • Zespół jedzenia nocnego, zaburzenie odżywiania się̨ związane ze snem - to wielokrotne wstawanie w nocy, aby coś zjeść. W ciągu całej doby chory cierpiący na NES spożywa tyle samo kalorii, co inni ludzie, ale większość w nocy. Może to robić świadomie lub nie. NES występuje samodzielnie, albo z otyłością lub depresją.
          • Bigoreksję - inaczej dysmorfia mięśniowa, to nadmierna koncentracja na przyroście masy mięśniowej, spowodowanej ćwiczeniami, specjalną dietą i suplementacją. Najczęściej dotyczy to mężczyzn, którzy przesadnie podporządkowują swoje życie kształtowaniu sylwetki.
          • Ortoreksję - czyli nadmierne zainteresowanie zdrowym jedzeniem i stylem życia.
          • Bulimoreksja – łączy objawy anoreksji i bulimii, czyli osoba chorująca na to zaburzenie naprzemiennie objada się, ma ataki wilczego apetytu oraz głodzi się i wymiotuje.
          • Pregnoreksja – dotyczy kobiet w ciąży, które boją się o to, że za bardzo przytyją i chcą to ograniczyć do minimum. Służyć ma temu głodzenie się.
          • Drunkoreksja – to z kolei zaburzenie polegające na tym, że dana osoba ogranicza jedzenie po to, aby wypić więcej alkoholu, ale jednocześnie nie przybrać z tego powodu na wadze.